Project Axel...

Hebben jullie ook gekeken naar project Axel??
Ik was eigenlijk niet van plan te kijken, ken je dat wel lekker struisvogel spelen.
Kop in het zand....

Men vraagt me wel is waarom ik zoveel moeite en tijd in project kledingpunt steek,
waarom ik me niet meer focus op gezin en studie, dat mijn hoofdpijn (die me al weken weer terroriseert) vast minder zou zijn moest ik wat minder energie steken in liefdadigheid.

Ook de journalist van kerk & leven belde me en vroeg me waarom...
Wel ik vind het niet altijd gemakkelijk zo open te zijn maar ik hoop dat je het dan begrijpt.
Dat ik je even kan doen stil staan bij hoe gelukzakken wij zijn!
Of tenminste dat hoop ik, dat jij ook zo een gelukzak bent!




Waarom werd ik meteen geraakt door het nieuwe project dat Gys en Veerle....
Ik was een van hen... ook ik stond elke week voor papa en ons gezin aan te schuiven bij de voedselbank.
En dan hadden we nog geluk, wij hebben steeds een dak boven ons hoofd gehad.
Mijn papa was/is invalide en zijn medicatie was zo ontzettend duur, maar ook daarvoor had hij al enkele keren pech gehad.
De verhalen werden me steeds bespaart maar ik zal nooooit vergeten hoe papa pijn leed zodat wij een warme maaltijd konden hebben. Hoe hij het eten uit eigen mond spaarde voor ons.

Als ik nu nadenk moet ook mama het als alleenstaande mama nooit gemakkelijk gehad hebben. Al gaf ze me nooit gevoel dat ze heel zuinig moest zijn. We werden ook verwend bij sinterklaas, verjaardagen enzovoort. Ook wij kregen een pop als we dat vroegen, enkel kocht ze dan een van 50cm zodat we ipv poppenkleren gewoon echte babykleding konden kopen (veel goedkoper dan poppenkleding grappig genoeg).

Jurgen en ik waren nog niet zoooo lang samen dat ik eierstoemp klaarmaakte, een gerecht waar zus en ik steeds van smulde. Jurgen zei achteraf dat hij daar geen fan van is dat het zo armoedige maaltijd lijkt. Pas toen stond ik er bij stil dat eieren en aardappelen samen goedkoop gerecht was :)

Maar goed, ik blog dit niet om medelijden te krijgen. Ik blog dit omdat ik mij nog goed herinner hoe vreselijk ik het vond dat mijn winterjas uit de wibra kwam. Toen ik puber was, was zelfgemaakte kledij of tweedehands helemaal niet zo hip als nu.
Als 14jarige durfde ik niet toegeven aan de vriendinnen waar mijn jas vandaan kwam, dan liever het leugentje geen idee, het was een kadootje.

De leerkracht die me na de les aansprak en zei: "Sarah er staan beneden op secretariaat 2 zakken met kleding op u te wachten. Neem maar mee en kijk wat je kan gebruiken, niemand moet hier iets van weten."

Voor alle duidelijkheid ik neem mijn ouders niets maar dan ook niets kwalijk!! Ik en broer en zussen waren steeds netje gekleed en schoon. Beide deden alles wat ze konden voor ons en in vergelijking met vele andere personen waren wij nog zeer zeer rijk.

Maar ik besef wel hoe belangrijk kleding is voor iederen. Daarom ook oa. deze naaidag.
1. kinderen krijgen iets moois, modern en horen er zo helemaal bij
2. ze kregen iets nieuws en helemaal speciaal voor hen.

Het is niet omdat je arm bent dat je geen recht hebt op mooie kleding en accesoires!! Daarom ben ik zo blij met alle kleding die reeds binnen kwam via verschillende wegen. Allen kleding in mooie staat zonder gaten of vlekken. Kleding die niet nog eens extra de stempel geeft : ARM!!

Ik hoop echt dat onze naaidag in eerste plaats enorm veel naambekendheid geeft aan Kledingpunt Parents For Life . Dat mensen de kledij die ze niet meer nodig hebben, niet zomaar weggooien maar geven aan ons of een ander goed doel in de buurt.
Er zijn zoooooo veel kinderen in nood, zoooooo veel kinderen die het waard zijn om via ons het gevoel te krijgen dat ze bijzonder en geliefd zijn.


Klinkt dit alles u nog veel te vaag? Dan vertel ik u graag over A.
Ik kreeg dit bericht van een goede vriendin


Meisje van 2,5j... dat is een Marthe he!! MIJN dochter is net zo oud als haar, enkel heeft marthe nog geluk dat ze de taal snapt die daar in het ziekenhuis gesproken word. Ik mag er niet aan denken dat mijn lieve schat ergens alleen gedropt wordt bij vreemden.

Gelukkig dachten vele van mijn facebook vrienden er net zo over. Terwijl ik snel snel een pyjama naaide,zochten ook anderen in hun kasten naar kleding voor A.
Lies haar dochters kozen net als Marthe een popje uit speciaal voor kleine A.

Volgens mijn vriendin was ze zoooo blij met de popjes en de kleding. En DAAAAAR doe ik het voor!! Die kinderen even het gevoel geven dat ze de moeite waard zijn, dat er mensen zijn die om hen geven!

Ik hoop dat ik mensen overtuigd heb om ons te helpen helpen...
Bedankt aan zij die reeds kleding brachten, de winkels en blogsters die stoffen hebben gesponserd,
die komen meenaaien op de naaidag, aan Margot en Filip die dit de moeite vonden om over te schreven, aan zij die naaien van bij hen thuis, ....

Sorry voor dit hele epistel!

ps: Maak aub reclame voor kledingpunt PFL en eventueel voor onze naaidag!! Nog zovele die het project niet kennen en dat is jammer :) voor zij die met hun kleding geen blijf weten maar zeker voor zij die in nood zijn!

Reacties

  1. Wat siert je grote hart je ♥
    Het is niet dat ik je niet wil steunen, maar ik steun al een gelijkaardig project hier in de buurt... gezien de afstand tussen ons, zou het wat gek zijn als ik plots een ommezwaai maak ;). Maar de boodschap kwam hier luid en duidelijk door, ik stop je bericht nog eens onder de neus van mijn Antwerpse vriendinnen x

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Haha extra reclame is altijd welkom! En er zijn inderdaad vele mooie doelen,het is onmogelijk ze allemaal te steunen helaas.

      Je bent een.topmadam!! Als ik je ooit life zie,krijg je dikke knuffel 💗

      Verwijderen
  2. Je hebt je hart op de juiste plaats Sarah, en heel moedig dat je zo eerlijk jouw verhaal en geschiedenis deelde.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Van reacties word ik steeds zoooo blij!! Ontzettend bedankt!

Populaire posts van deze blog

Primrose

Herbruikbare groentenzakjes... de tutorial!!

Team Jurgen allemaal winnaars!!